Dit was het onderwerp van gesprek in de bijeenkomst van donderdag 27 oktober van Jouke Douwe de Vries, wethouder Sociaal Domein, Welzijn, Onderwijs en Financiën van de gemeente Noardeast-Fryslân en ambassadeur van Met Andere Ogen. Tijdens de bijeenkomst was er een diverse groep aanwezig vanuit onder andere het Speciaal Onderwijs, Integrale Kindcentra, Jeugdhulpaanbieders, gemeenten, ministerie VWS en zelfs vanuit een lectoraat. Deze verschillende perspectieven leidden tot interessante inzichten.

In deze samenvatting van de ambitie interprofessioneel samenwerken binnen het inspiratienetwerk Met Andere Ogen blikken we terug op wat we gedaan en geleerd hebben in de periode 2019-2021. Professionals die vanuit verschillende domeinen goed op elkaar afstemmen vergroten hiermee de ontwikkelkansen van kinderen. Omdat er nog veel stappen te zetten zijn blikken we ook vooruit.

Op 7 september deed Jouke Douwe de Vries zijn betoog in onze nieuwsbrief over veel meer ondersteuning op school organiseren. Hij vraagt zich naar aanleiding van zijn wetenschappelijk onderzoek naar netwerken voor onderwijs en zorg af of je nog meer partijen bij de samenwerking moet betrekken, zoals GGD, jeugd- en jongerenwerk of organisaties voor muziek, sport en cultuur. Bij zijn betoog deed hij een oproep aan het netwerk om hierover in gesprek te gaan.

Onlangs presenteerde Jouke Douwe de Vries de resultaten van zijn onderzoek naar netwerken voor onderwijs en zorg in de provincie Fryslân. Bij alle netwerken uit zijn onderzoek wordt door de gemeente samengewerkt met één of meerdere scholen en soms ook de kinderopvang. De Vries vraagt zich af of dat wel voldoende is. ‘Volgens mij zijn er meer samenwerkingspartners nodig om de jeugdzorg beter, laagdrempeliger en goedkoper op school te organiseren.’ Wat is zijn betoog?

Wat krijg je als je vier Ontwikkelplekken van de Toekomst uit het gehele land fysiek bij elkaar zet? Scholen uit Rotterdam, Amsterdam , Groningen en Sittard gingen met elkaar in gesprek.

De afgelopen jaren zijn op een twintigtal scholen in Fryslân initiatieven gestart om onderwijs en jeugdzorg meer met elkaar te verbinden. Deze netwerken voor onderwijs en zorg, waarbij scholen en gemeenten intensief samenwerken, komen echter moeizaam van de grond. Jouke Douwe de Vries onderzocht hoe de start van deze netwerken bevorderd kan worden. Door meer actieve betrokkenheid van de wethouders, zo bepleiten de schooldirecteuren in het onderzoek.

Op 8 maart was er een bijeenkomst met ouders die betrokken zijn bij het opzetten van de ouder- en jeugd steunpunten bij samenwerkingsverbanden in het onderwijs. Hierin is de behoefte opgehaald ten aanzien van de aanpak voor inclusieve samenwerking die nu ontwikkeld wordt. In deze aanpak gaat het om activiteiten die de komende vier jaar gaan bijdragen aan verbeterde samenwerking tussen professionals en ouders.

In de eerste periode van Met Andere Ogen is er een mooie ontwikkeling doorgemaakt in dat het essentieel is ouders en kinderen te betrekken om resultaat te behalen in het vergroten van de ontwikkelkansen van kinderen. Een verkenning met het veld leverde de notitie ‘Van vink naar vonk’ op. Een verdere verdieping vond plaats door interviews, relevante onderzoeken op een rij zetten en input ophalen tijdens de MAO Doen Dag.

In het voorjaar van 2021 spraken we met Jessica Heeman, de moeder van Yara, een meisje met het syndroom van Joubert dat zoekt naar de ‘geitenpaadjes’ in het systeem om het onderwijs te krijgen waar ze recht op heeft. Sindsdien is er veel gebeurd. 'Er zijn enorme stappen gezet', vertelt Jessica, 'met een spectaculair effect op de ontwikkeling van Yara. Mede dankzij de onvermoeibare inzet van Buurtteams en het Samenwerkingsverband zijn ze inmiddels op het hoogste niveau bezig voor Yara te regelen wat ze nodig heeft.'

Veel gemeenten worstelen met een stijgende vraag naar jeugdhulp. In Leeuwarden zien we die stijging ook. Een van de verklaringen hiervoor is de trend om gedrag van kinderen sneller te problematiseren. De bandbreedte van wat als ‘normaal’ gedrag wordt gezien, wordt steeds smaller. De vraag naar tweedelijns zorg en naar speciale hulp voor specifieke doelgroepen wordt steeds groter.