Ilse Raasing: mensgericht werken zit in het DNA van de kinderopvang

Raasing is 42 jaar werkzaam bij maatschappelijke kinderopvang organisatie SKW (Stichting Kinderopvang Waterland). 'In mijn rol als directeur bestuurder wil ik niets liever dan iedere dag kinderen een glimlach op hun gezicht geven. Dat kan alleen maar wanneer onze medewerkers een mooie warme band, vol van vertrouwen, opbouwen met zowel het kind als de ouder. Het zit in het DNA van de kinderopvang om mensgericht te werken. Eigenlijk zorgt wet en regelgeving in de kinderopvang daar al voor. Door de omvang: 2 medewerkers op 12 kinderen en vaak nog een extra ondersteuner. En door overdracht, door directe communicatie met ouders. We hebben informatie nodig om de zorg voor het kind zo optimaal mogelijk uit te voeren. Die menselijke benadering is al een voorwaarden om het werk goed te kunnen doen. Zonder kunnen we niet.'

Gezien en gehoord worden

Raasing: 'We kunnen geen kind de juiste zorg bieden wanneer we niet één op één samenwerken met de ouder. Los van wet en regelgeving is het de ervaring die ons laat zien dat kinderen zich daar het beste op ontwikkelen. ‘Gezien en gehoord worden’. Mensgericht werken is signalen opvangen van wat er gaande is. Waar kunnen we de ouders bij ondersteunen, wat nemen wij waar, wat is hun zorg, hun machteloosheid en wat kan ik daarin betekenen. Zo werkt de kinderopvang en dat is uitermate belangrijk.'

‘Hier heb je mijn kind, tot vanavond’ werkt natuurlijk niet', vervolgt Raasing. 'Wat moet hij eten, wanneer heeft hij zijn laatste fles gehad, hoe heeft hij geslapen? Had hij een nachtmerrie, heb je enig idee hoe dat gekomen is? Is er iets thuis aan de hand en kunnen wij daarin iets betekenen? Hij eet slecht, hij slaapt slecht, hij huilt de hele tijd. Van die informatie moeten wij het hebben om een kind te begrijpen, de ouders te begrijpen en te ondersteunen op het moment dat ze onze hulp vragen, een signaaltje geven. Spanningen tussen ouders onderling is verschrikkelijk voor een kind. Al vanaf dat het kind in de buik zit reageert het op spanningen van de moeder en ervaart het de ongemakkelijke sfeer tussen de ouders onderling. Het is anders dan school, zonder daar ook maar één negatief woord over te noemen. En als ik er al iets negatiefs over kan zeggen dan komt dit eerder door het systeem, het moeten meedoen aan alle protocollen, leerdoelen, toetsen en dat uit te moeten voeren in een bomvolle klas met één leerkracht voor zo’n grote groep. Daar is geen tijd voor een goed gesprek over een slechte nacht of een flinke ruzie tussen de ouders. De wil is er wel, de tijd is er niet. Bij de kinderopvang is het een no-go om niet te weten wat er aan de hand is. Zonder dat contact begrijpen wij het kind zijn gedrag niet goed, missen wij de kern en tasten wij in het duister. Samen zijn we verantwoordelijk voor een mooie, liefdevolle zorg voor het kind.'

Een blij kind

Mensgericht werken kan zorgen voor gezien worden en erkend worden, vindt Raasing. 'Mij gaat het niet om testuitslagen, boven gemiddeld, onder gemiddeld, lage score of hoge score. Het gaat er mij om of we ervoor kiezen het kind te zien of de uitslagen te zien. Een blij kind, een gezien kind, zal veel meer presteren dan een ongezien kind. In alle eerlijkheid ben ik er zelfs een beetje wars van, al die kind volgsystemen die uitgaan van gemiddelde kinderen. Voor mij bestaan geen gemiddelde kinderen. Ieder kind is uniek en ieder kind heeft zijn eigen vertrekpunt. Kijk naar het kind, vanuit zijn eigen vertrekpunt en probeer dan het kind daarin te volgen, uit te nodigen, te stimuleren. En hoe we dat moeten doen, ik heb geen idee, maar ook bij de jeugdhulpverlening en bij onderwijs zou er meer tijd moeten zijn voor het oudercontact. Niet ‘afleveren’ bij de deur, maar het gesprek kunnen aangaan. 

Raasing kijkt op de Dialoogavond uit naar een begripvolle relatie tussen alle partijen die zich bezig houden met het kind en de wereld waarin het zich begeeft. 'Aandacht, liefde, vanuit het hart. Vanuit het hart bereik je de ouder, daar spreekt liefde uit. Hoe kunnen we dat samen, met elkaar, alle partijen, beter ontvangen? Hoe sluiten we beter op elkaar aan en zien elkaar als gelijkwaardige partners? Er valt nog wel wat te behalen en te leren van elkaar. We kunnen elkaar meer ondersteunen wanneer we samenwerken en dat is allemaal in het voordeel van het kind én de ouder. Als ik daarmee één kind meer die glimlach kan geven, dan ben ik een gelukkig mens.'

Reserveer nu nog je plek!

Mis het niet - reserveer hier jouw plek voor deze inspirerende avond!