Silvia: ‘Vraag kinderen naar hun dromen’
Silvia Koning is de moeder van Emma. ‘Jarenlang zocht ik aansluiting... en voelde me langzaam wegzakken in het moeras van macht en tegenwerking.'
Al vanaf de geboorte van Emma kregen we adviezen die ons elke keer diep in het hart raakten, totdat Marijke Andewege van MAO antwoordde op mijn reactie bij het Verhaal van India op Linkedin. Let’s Connect and We will turn the table was haar antwoord en zo voelde het en werd het verhaal met zo veel passie en warmte opgetuigd met een groep zeer aimabele mensen.’
‘Op 11 maart mochten Emma en ik deelnemen aan de dialoogmiddag #4om ons verhaal te vertellen. De reacties waren overweldigend en velen houden zichzelf nu een spiegel voor. Wat voor de partners van MAO belangrijk zou kunnen zijn, is dat ze meer moeten samenwerken met informele zorgverleners en de kinderen vooruit laten kijken en ze vragen naar hun dromen. Dat is ook het doel denk ik. De kracht van ik, jij, wij samen is zorgen dat je nu van buiten naar binnen moet werken, verbinden en inspireren hoe het eenvoudiger kan.’
Hazes
‘Ik heb jaren geleden voor de groep 8 een spiegelreflex workshop gehouden. Ik heb ze o.a muziek laten luisteren van Hazes met de titel: Kleine jongen en aan ze gevraagd wat de boodschap in dit liedje is? Ik heb ze daarna gevraagd wat hun dromen zijn en hoe ze dit denken te willen bereiken en wat ze daarvoor nodig hebben? Na deze workshop vroeg ik ze wat ze van deze workshop vonden en welk cijfer het ze het wilde geven? De meeste gaven het een 10. Ik was in shock en vroeg ze waarom ze dit zo’n hoog cijfer gaven? Ze vertelde mij dat ik ze op een andere manier naar zichzelf heb laten leren kijken.’
Meer zelfvertrouwen
‘Het is eigenlijk heel simpel. Zet informele zorgverleners in als maatschappij leerles. Hierdoor krijg je verbindingen en laat je ze op eigenkracht ontwikkelen maar wel met parallelle (gelijkwaardige interactie).
Het levert empowerment op door ze de weg te wijzen. Ze gaan de deur uit met meer zelfvertrouwen. Ouders kijken anders naar hun eigen kinderen en kinderen naar hun eigen ouders. Maar een onafhankelijk iemand die komt en gaat verbind ze door openbaar het mooie en het minder mooie openlijk en door met meer ogen te kijken leer je met andere ogen aanpakken. De kinderen verrijken door kennisdeling en staan daardoor meer schouder aan schouder. Ze ontmoeten andere mensen en samen bundel je dan je krachten. het is een creatieve manier om anders te kijken naar de toekomst zonder oordeel of prestatiedruk. Hierdoor bevorder je het doel van zelfredzaamheid, wordt eigenwaarde versterkt en kan het sociaal isolement verminderd worden. hierdoor komt er meer kennis in kaart en stimuleer je de maatschappelijke participatie. Het zijn praktische tips voor meer inzicht over activiteiten en kennis over gezonde opvoeding die leiden tot gelijkwaardige communicatiedoelen.’