Opbrengst CoP Bindende afspraken
Deze Community of Practice onderzoekt of er wetmatigheden zijn om tot een gedeelde visie te komen, en om ervoor te zorgen dat die gedeelde visie leidt tot meerwaarde voor de ontwikkeling van kinderen. Doel is om te komen tot algemeen overdraagbare kennis die de samenwerking en totstandkoming van langdurige bindende afspraken bevordert. Over de grenzen van een vierjarige collegeperiode heen.
Een van de zeven adviezen uit het rapport Met andere ogen is om te komen tot brede lokale afspraken over jeugd, onder regie van de gemeente. Structurele samenwerking tussen gemeenten, onderwijs en jeugdhulppartners is immers noodzakelijk voor een ononderbroken ontwikkellijn voor kinderen en jongeren. Maar samenwerking is mensenwerk, en samenwerking is ingewikkeld. Iedere samenwerkingspartner heeft andere partijen nodig om het hogere doel te bereiken. Dat is een dilemma: iedere partij is immers verantwoordelijk voor de eigen organisatie, en legt daarover verantwoording af aan een bestuur, de gemeenteraad of een raad van toezicht. Het is ook een dilemma omdat investeringen van een van de samenwerkingspartners kunnen leiden tot rendement bij een ander. Samenwerking kan ook tot ongemak leiden: krijgt een andere partij zeggenschap over elementen waarvoor jouw organisatie verantwoordelijk is?
In de Community of Practice Bindende afspraken voor Onderwijs, Jeugd en Zorg staat de noodzakelijke samenwerking centraal, maar ook de dilemma's en het ongemak. We bespraken de sprankeling als delen van de samenwerking lukken en kinderen er beter van worden. We zochten antwoorden op de vraag wat iedereen zelf kan doen in zijn eigen gemeente of regio. En we spraken over de moeilijkheden: van menselijk onvermogen tot belemmerende of conflicterende regelgeving.
Want samenwerking is niet vanzelfsprekend. Zo zijn er grote verschillen in regio-indelingen. Passend onderwijs is regionaal belegd bij de samenwerkingsverbanden, terwijl de aansturing van jeugdhulpverlening een lokale verantwoordelijkheid van de gemeente is. Hierdoor moeten samenwerkingsverbanden en grote jeugdhulpaanbieders met een grote hoeveelheid gemeenten samenwerken. Dit leidt tot een complexe overlegstructuur, waarbij het niet altijd helder is aan welke (bestuurlijke) tafel wat moet worden besproken. Daarnaast kennen de drie domeinen (gemeente, onderwijs en jeugdhulp) verschillende wettelijke kaders en toezichtkaders, en verschillende financieringswijzen. Ook hebben gemeente, onderwijs en jeugdhulp afzonderlijke besturen, die op verschillende manieren en aan andere partijen verantwoording afleggen.
Onder begeleiding van:
Marloes Driedonks, M.Driedonks@nji.nl
René Peeters, rp@opmaatengroei.nl
Bas Wijnen, B.Wijnen@nji.nl
Downloads
De volgende bestanden zijn bijgevoegd aan dit artitel: