OPBRENGSTEN
COMMUNITY OF PRACTICE

4e bijeenkomst

Verslag COP Bindende Afspraken

5 oktober 2020


Aanwezig:

 

  1. Anita Gelmers
  2. Danielle Leenders
  3. Florian Bootsma
  4. Johan Vermeer
  5. Marjolein van Meeuwen
  6. Pieter van Dijk
  7. Rutger den Haan (eerder weg)
  8. Jessica Tissink
  9. Ingrid Vriezen
  10. Linda van Zessen
  11. Senne Janssen
  12. Marion Koolstra (eerder weg)
  13. René Peeters
  14. Frank Beemer
  15. Monique Malmberg
  16. Lieke Salomé (eerder weg)

 

Afgemeld: 

  1. Maaike Cassee
  2. Bas Wesseldijk
  3. Henriette van Aken
  4. Mandy Arens 
  5. Bas Wijnen
  6. Marloes Driedonks 

 

1. Voorstel extra sessie

Er is in overleg met Holland Rijnland afgesproken om de intervisie op te schuiven naar een volgende bijeenkomst. Bij voorkeur in november. Daarnaast zal dan de evaluatie van de CoP plaatsvinden. 

 

 

2. Programma Frank Beemers

Frank Beemers heeft een programma verzorgd over ketensamenwerking aan de hand van drie delen: 

  1. Verantwoordelijkheid voor een deel = Medeverantwoordelijkheid voor het geheel
  2. Samen Sturen
  3. Iedereen is Netwerkleider!

 

De PowerPoint wordt als bijlage meegestuurd.

Icon CoP Bindende Afspraken 5 oktober 2020 (4,6 MB)

  1. Verantwoordelijkheid voor een deel = Medeverantwoordelijkheid voor het geheel

Dit is volgens Frank een belangrijk mantra voor de vraagstukken waar een ieder van ons zich mee bezighoudt. 

Het is belangrijk om verschillen die er zijn niet te ontkennen, maar te expliciteren. 

Maatschappelijke prestatie (Patrick Kenis):  de verschillende organisatieprestaties hebben een onderlinge afhankelijkheid in relatie tot de maatschappelijke prestatie (zie ook de sheets). De afzonderlijke organisatieprestaties zijn ook van belang en relevant. Ieder doet zinvolle/nobele dingen en deze wil je behouden. 

Als je regie pakt gaat het niet over doorzettingsmacht, maar over netwerkleiderschap. De ander moet de eigen belangen kunnen herkennen in de aanpak.

 

Inbreng deelnemers: 

  • Wat ik merk is dat wanneer je met veel partijen bent, het lastiger is om de maatschappelijke prestatie te definiëren. Deze wordt dan al snel erg hoogover. Ook merk je dan dat ieder zich verantwoordelijk voelt voor het eigen stukje, maar niet voor het geheel. Laat staan dan nog over de organisaties heen. Frank: het kost tijd om gedeelde maatschappelijke prestaties te formuleren en dat samen te doen. Dit kost tijd en deze tijd moet je er ook voor nemen. Dit sluit aan bij heet MAO advies om een gezamenlijke visie te formuleren. En daarbij benadrukken om echt van theorie (visie)  naar praktijk te gaan.
  • Uitdaging hoe je tegelijkertijd maatschappelijke prestaties en organisatieprestaties borgt. Verantwoording en financiering liggen vaak bij organisatieprestaties. Ook levert geregeld inzet in ene domein profijt/opbrengt op voor een ander domein. Maak dus de resultaten zichtbaar.

Die resultaten kunnen ook bestaan uit kwalitatieve data, niet alleen kwantitatief.

 

2. Samen Sturen

Samenwerken gaat altijd gepaard met een bepaalde mate van controleverlies. Samenwerken betekent tegelijkertijd: onvoorspelbaarheid – onzekerheid – ongemak en controleverlies. Daar moeten alle deelnemers rekening mee houden. Er kan niet één partij dominant zijn. Dat kan alleen in een klassieke organisatie. 

De sheet over doorzettingsmacht roept veel op. Het gaat er om dat doorzettingsmacht niet bij een persoon of organisatie wordt belegd, omdat dit het eigenaarschap bij de andere partijen weghaalt. Je moet wel doorzettingskracht organiseren, alleen niet beleggen bij een persoon/partij. Ook is er functionele aansturing nodig vanuit het collectief. 

 

3. Iedereen is Netwerkleider!

Het niet uit kunnen voeren van de dubbele loyaliteit is een probleem van iedereen. Je hebt de bijdrage van de ander nodig. 

Voorbeeld van de lamme helpt de blinde en vanuit welk perspectief kijk je. De één ziet een 6 de ander een 9, terwijl je naar hetzelfde teken kijkt vanuit een ander perspectief.

Stel vragen. Wil weten wat de ander bedoelt en beoogt. En hou rekening met het feit dat er altijd sprake is van een dubbele loyaliteit ( de samenwerkingsambitie en de ambitie voor de eigen organisatie). Het probleem van de ander is ook jouw probleem. 

Kortom: “Samenwerken is verantwoordelijkheid nemen voor de sores van een ander uit welbegrepen eigenbelang.”

Het netwerk is de eigenaar van het probleem.

En let wel: geen conflict hebben is geen garantie voor goede samenwerking.

Vier dimensies van luisteren (theory of U)

 

3. Evaluatie / reflectie

Het model voor evaluatie / reflectie is besproken (zie bijlage Icon Reflectie en evaluatie (175,9 KB) ). Enkele aanvullingen hierop: 

  • Het zou fijn zijn om de vraagstellingen bij niveau 3 en 4 ook meer open te maken (geen ja/nee antwoord). Bijvoorbeeld door te vragen naar welke behoeften deelnemers hebben om het voor elkaar te krijgen. 
  • Het zou ondersteunend zijn om een overzicht te hebben op wat we hebben gedaan in de community, zodat helder is waar we met elkaar op terugblikken. 
  • Zijn er overdraagbare resultaten voortgekomen uit de community.
  • Het kan helpend zijn om met visuele ondersteuning te werken bij de evaluatie (bijv menti). 
  • Nadenken of we na de volgende sessie afsluiten of en zo ja hoe we doorgaan? Napraten over wat ons CoP nu oplevert aan overdraagbare kennis. Denk aan wetsvergelijking, maar ook netwerksamenwerking.